Extra Coin is een realisatie van het Italiaanse CINIC Games, onder meer gekend van het Point-&-Click-spel The Wardrobe, en wordt vanaf 8 oktober ook door henzelf gepubliceerd voor pc, Nintendo Switch, PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One en Xbox Series X|S. Voor deze review werd de pc-versie van het spel getest op een Asus Rog Ally. Iets wat wonderwel werkte, na weliswaar eenmalig de D-pad in te stellen op de pijltjestoetsen van het keyboard, aangezien dat als enige aspect van de besturing standaard niet lukte.
Een virtueel, dystopisch universum waar stilzitten geen optie is
Het verhaal van Extra Coin draait rond de jonge Mika, vaak gekweld door vreemde nachtmerries, die samen met haar kat bij haar doodzieke grootvader woont in de stad Hangzhou. Jaren geleden lieten haar ouders om onbekende reden iedereen en alles in de steek. Beiden ruilden hun real life om voor een virtueel leven en werden in de plek dus cloudjumpers, oftewel: ze raakten spoorloos verdwenen in het metaversum, in het spel de Arcade genoemd. Op haar kamer heeft Mika een Virtual Reality-set staan waarmee ze in principe ook op de Arcade kan aanmelden. Maar zolang ze niet de geschikte leeftijd bereikt heeft, wordt ze niet toegelaten tot dat sociale netwerk. Op zijn sterfbed biecht haar opa echter een geheim op, waardoor ze plots niet anders kan dan toch virtueel naar haar ouders op zoek te gaan. Vlak voor zijn laatste zucht, schenkt hij haar ook een magisch medaillon, waarmee ze de ware identiteit van elke gebruiker van de Arcade kan onthullen.
Dat medaillon blijkt al snel geen overbodige luxe, want elke gebruiker is vermomd als een felgekleurde avatar, waarvan de blauwe variant zo zou kunnen doorgaan voor Mr. Meeseeks uit de animatiereeks Rick and Morty. In haar virtuele thuis wordt Mika daarnaast vergezeld van een persoonlijke assistent, de bot 0x0, die haar uitleg geeft over hoe alles in de Arcade in elkaar steekt. Alleen heeft 0x0 wel een vreemd kantje, waar hij ogenschijnlijk zelf niet meteen volledig controle over heeft. Exact hetzelfde geldt eigenlijk voor de vele andere avatars die Mika zal ontmoeten tijdens haar avonturen in de Arcade. Ja, de narratie van Extra Coin vindt overduidelijk plaats in een dystopisch universum, nochtans voorzien van flashy kleuren en, belangrijker, vol interessante personages. Dit impliceert echter niet dat je voor het leeuwendeel van het plot gewoon zal zitten staren naar wat zij te vertellen hebben. Neen, de gameplay behelst zoveel meer, dan louter passiviteit.
Zoveel te doen, maar de Mods kijken altijd mee …
Dat stilzitten in Extra Coin geen optie blijkt, is om te beginnen deels te danken aan de uitgestrektheid van de Arcade. Al vanaf het begin krijg je een kaart voorhanden, waar tal van te bezoeken locaties op prijken. Achter elk van die plekken zit een 2D-sectie volgepropt met andere avatars, maar het wie, wat, waar en hoe daarvan verandert naargelang het moment van dit bezoek en naarmate je progressie maakt. Er is een virtuele gym waar moet gesport worden, een café waar de mistroostigheid vooral aan het plafond plakt, een cinemazaal, een drukke winkelstraat, een berg te beklimmen, en ga zo maar door. De Arcade blijkt daarnaast niet alleen een gigantische wereld, maar wordt ook overschaduwd door intrige. Er is de December Brigade, een groepje rebellen dat aanslagen tegen de vigerende orde plant, maar nog overlegt of ze deze zullen plegen met of zonder bommen. Want ja, ook op deze virtuele plek blijken er nu eenmaal illustere en minder geliefde figuren de plak te zwaaien, met op kop De Dokter – een figuur met een vogelmasker die zo weggeplukt lijkt uit Pathologic – en ook die unieke, oppermachtige witte avatar. Daarnaast blijkt elk personage zijn of haar relevant verhaal te willen vertellen. En velen daarvan kennen ondertussen elkaar al, maar daarvoor niet altijd in de meest positieve zin. Inderdaad, deze game lijkt soms een parodie op het BeyondGaming-forum!
De Arcade blijkt niet alleen een gigantische virtuele wereld, maar wordt ook overschaduwd door intrige.
Tot slot is de Arcade ook een plek vol verplichtingen. Deze worden onderworpen aan de controle van de zogenaamde Mods. Deze moderatoren staan erop toe dat Mika telkens een Good Loop blijft uitvoeren, welke steevast bestaat uit twee delen. Deze loops dienen sequentieel doorlopen te worden, om conform te blijven met de regels, of men wordt voorgoed geband. Zo’n Good Loop begint altijd met een Activity Loop. Dat kan letterlijk fysiek erg actief zijn, zoals uitvoeren van een workout betreffen in het virtuele fitnesscentrum, skateboarden, koorddansen, … Maar evenzeer kan het een mentale inspanning betreffen, zoals een potje schaken, dobbelen, het uitzoeken van symbolencombinaties, jezelf proberen te behoeden van te snurken tijdens de film, of gewoon innerlijk het perfecte zen-moment te vinden. Al die mini-games, dat levert in ieder geval een erg gevarieerde gameplay op. Meestal dien je tijdens deze opdrachten de D-pad te gebruiken om binnen een bepaalde zone te blijven in een op het scherm weergegeven strook, of bepaalde knoppen in te rammen tegen de klok. Bij enkele van deze missies komen er technisch wel nog wat probleempjes voor, zoals input welke helemaal niet geregistreerd wordt, waardoor de opdracht onvermijdbaar faalt. Hopelijk wordt dit snel verholpen.
Muurtennis met perks, en – helaas – ook wat quirks
Na elke activiteit volgt altijd een duel. Dat kan een gevecht zijn tegen een andere avatar, maar afhankelijk van de progressie in het plot, betreft dit af en toe ook een baas. Ondertussen vindt Mika’s avatar ook overal shards in de Arcade, waarmee ze perks en cosmetische items kan kopen. Deze laatste kan ze echter niet gebruiken. Iets wat volledig in de lijn ligt van de spot die het spel graag drijft met modern gaming. Upgrades daarentegen kunnen wel op voorhand ingezet worden en geven je, net als de power-ups die je verwerft na de gewonnen duels, een flink voordeel tijdens de bazengevechten.
Erg gevarieerde gameplay dankzij de Good Loops, volgestouwd met activiteiten en duels.
Duels onderscheiden zich overigens volledig van activiteiten, omdat deze zich beperken tot één enkele sport. Namelijk een soort muurtennis tegen elkaar, waar het gebruik van speciale items en krachten evenmin geschuwd wordt. De gameplay en lore die gepaard gaan met dat spelletje muurtennis, blijken echter verrassend uitgebreid en uitdagend te zijn. Niet alleen dien je rekening te houden met je krachten als de diverse mechanics en te hanteren knoppencombinaties. Je krijgt ook beschikking over power-up items, Trick Shots én Ultimate-moves tijdens deze wedstrijden. Daarnaast wordt na elk eindresultaat jouw plek in een heuse ranking geüpdatet, waardoor je de hoop mag blijven koesteren om ooit de echte Champions naar de troon te steken. En toch gaan ook deze duels technisch niet volledig vrijuit, met geluidseffecten die soms eens blijven hangen of een UI waar de Continue-knop ontbreekt, waardoor je het felbevochten potje tennis dient over te doen. Toch wel flink frustrerend dat, te meer doordat de moeilijkheidsgraad van een begonnen playthrough achteraf niet meer aangepast kan worden.