Na kleppers als Green Hell, de Outlast-franchise, The Forest en zijn nakomeling Sons of the Forest, lijkt het inderdaad allesbehalve een sinecure om minstens even goed te doen. Vanaf 23 mei is Serum beschikbaar voor pc via Early Access en, lichte spoiler, zo’n pilootfase, dat kan het spel zeker de komende maanden gebruiken.
Fallout voor gepensioneerden
Ground Zero, die onheilspellende wildernis waar onze Adam zonder zijn Eva uiteindelijk beland is, zou zo passen in een Fallout-game. Gelukkig is er in die broeierige jungle een bouwvallig basiskamp te vinden, waar … nog heel wat hoogtechnologische apparaten volledig functioneel achtergelaten werden. Soit, men stelt er zich best geen additionele vragen bij. Het betreft onder meer een fabricator, een absolver en een werkbank, waarmee je grondstoffen, wapens en hulpmiddelen (zoals de felbegeerde scanner) kan vervaardigen, manipuleren en upgraden. Omdat het alleen rondlopen in een bos eerder iets voor gepensioneerden is, werd ene Richard toegewezen als de enige persoon die je geregeld toespreekt via de walkietalkie. Daarnaast liggen er overal in je basisstation notities van ene Steve. Jawel, de vorige testpersoon welke ongetwijfeld ondertussen overleden is, mocht het spel je dat niet duidelijk gemaakt hebben.
Maar om de haverklap heeft Adam dus dat groene goedje nodig, het serum, om zichzelf mee te injecteren. Want anders sterft hij onherroepelijk … tot de respawn. Om de speler hieraan te herinneren, is er dus een ingebouwde timer die maar blijft aftellen, tenzij Adam in het basiskamp vertoeft (waarover verderop meer bedenksels). Dat serum kan overigens enkel gemaakt worden van drie plantensoorten, welke je dus in de juiste hoeveelheid dient te verzamelen. Hierna dien je deze in de fabricator te plaatsen, en wat knopjes in te drukken. Ja, je merkt het wellicht al, ook deze game zondigt zich maar al te graag aan het opdringen van een gameplay loop waar de tweedracht grind & craft, tegen de klok, de belangrijkste pijlers vormen. Daarenboven blijkt geen enkele van de mechanics uniek, maar veeleer schaamteloos gepikt van heel wat andere games uit het survivalgenre. Ook in deze game mag je dus talloze planten, paddenstoelen, nagels, zwachtels en andere rommel verzamelen, om er vervolgens iets nuttigs mee te maken in je kamp. Later zul je dan eindelijk die kabelbaan kunnen gebruiken om de andere biomes te bereiken, en op die manier hopelijk zo ver mogelijk verwijderd te geraken van deze verrekte locatie.
Blijf eens van die thermosfles
Van zodra je je wat verder verdiept in de gameplay mechanics, begint op te vallen hoe onlogisch bepaalde aspecten hiervan uitgewerkt werden. De serumtimer stopt bijvoorbeeld al met aftellen in de contouren van het basiskamp, volledig indruisend tegen de spanning welke het noodlottige levensperspectief van Adam met zich meebrengt. Daarnaast, wanneer jouw Adam dan eens sterft, laat hij op die plek ook al zijn loot achter, waardoor je deze nadien ook nog eens moet gaan opsporen. In een game à la Fallout 76 valt zoiets nog enigszins te verdedigen. Maar voor dit soort game, met name een offline single player (al spreekt de officiële website in tegenstelling tot Steam over co-op, wellicht later nog voorzien), is dat een totaal overbodig mechanisme, dat alleen maar frustratie in de hand werkt.
Onlogische, opgedrongen mechanismen.
Ook op technisch vlak laat het spel geregeld steken vallen. Waaronder de dialoog welke gewoon verder zijn gangetje gaat tijdens het pauzemenu, de HUD welke soms bovenop de ondertiteling zit, de controller-input welke niet in elk menu werkt, en de erg vaag uitgelegde UI. De balans in de combat staat daarnaast evenmin op punt. Je machete reageert enerzijds veel te traag na het indrukken van de toets, en het giftige spuug dat de vijanden op je afvuren evenals de klappen die ze je verkopen anderzijds, kunnen je in een paar seconden van kant maken. De vele zombies, gemuteerde katten, ratten en zwijnen moet je meerdere malen steken, terwijl je amper feedback ervaart tijdens die uithalen.
Zelfs over het geluidsdesign valt er weinig heuglijks te vertellen. Je hoeft namelijk niet alleen die overdreven luide hartkloppingen en het irritante gepiep van de stopwatch te aanhoren wanneer het serum in je bloed weeral op is. Neen, tegelijk weerklinkt er namelijk voortdurend dat volstrekt ontoepasselijk gebonk, wanneer Adam aanloopt tegen bepaalde obstakels in de spelwereld. Precies alsof er iemand een volle thermosfles tegen een muur klopt. Daarnaast lijkt men dan wel weer vergeten om de machete van een zwiepend geluid te voorzien wanneer deze keihard in het ijle uithaalt. Soit, gelukkig is dit Early Access, en valt de performantie van deze vroegtijdige versie dan wel weer mee, om met een zeldzame positieve noot te willen eindigen.