DaRmaZat Een loepzuivere indieklassieker was het, die Braid. Voor de onwetenden, een finale toelichting over dat ogenschijnlijk simpel, maar tegelijk oh zo spitsvondig bedacht basismechanisme, waar nagenoeg alle puzzels van Braid om draaien: het manipuleren van de tijd. Met volledig opnieuw geschilderde illustraties, maar liefst veertig nieuwe levels én voorzien van exorbitant diepgaand commentaar, moet deze feestelijke versie van het spel de spreekwoordelijke kers op de taart worden. In superlatieven uitgedrukt, wordt deze de ultieme re-iteratie van een game, die alreeds als magistraal aanschouwd werd?
Over wat altijd mag blijven …
Natuurlijk gaat het achterliggende verhaal nog steeds over tijdreiziger Tim, die op queeste gaat om de prinses te bevrijden in een ander kasteel, om haar uiteindelijk voor zich te winnen. Het blijft wel ergens zijn charme behouden, dat schattige plot. Het is een verhaallijn die verteld wordt aan de hand van talloze boeken die telkens uitgestald staan in een grote leeshal. Wat me naadloos brengt bij de al even geslaagde visuele uitwerking, gebruikmakend van erg veel symboliek en doordringende kleurenpaletten. En toch deed, én doet het spel me steeds wat denken aan iets als simpelweg Super Mario. Neen, niet alleen omdat het eveneens een side-scroller betreft. Gewoon, die sleutels welke je telkenmale moet zien te vinden, de vijanden die je dient te verslaan door erop te springen, de bazengevechten, de vlag aan het einde van elke wereld en die kanonskogels welke je constant om de oren vliegen.
Braid, blijft Braid.
Desalniettemin, Braid onderscheidt zich wel degelijk. En wel als een eigenwijze 2D puzzel-platformer, door zijn kort ogende levels die daarentegen je erg veel tijd vergen. Want elk level is immers een opzichzelfstaande puzzel. Een met deuren afgesloten entiteit, waar je geen munten, maar puzzelstukken dient te verzamelen. En, niet te vergeten, een kleurrijke speeltuin waarbij alle succes staat of valt met het correct getimed lopen, springen, en indrukken van die ene knop om de tijd even terug, of net wat verder door te spoelen. Dit in een streven om alle puzzelstukken te verzamelen, om uiteindelijk dé globale puzzel te kunnen leggen, om het spel zelf te kunnen begrijpen. Oké, die minder nauwkeurige controls voelen stilaan wat gedateerd aan, maar Braid, blijft Braid.
… en over aangename veranderingen!
Wat is er nu anders in deze Braid, Anniversary Edition ten opzichte van het origineel? Wel, vooreerst werd er gesleuteld aan de visuals en het geluid. Alle beelden werden met de hand opnieuw geschilderd, en de soundtrack bevat nieuwe varianten van de originele nummers. Daarnaast werd er een nieuwe wereld toegevoegd, waar het gloednieuwe commentaar per onderwerp geordend staat. Deze commentaar van de spelmakers biedt een unieke inkijk in diverse spelthema’s, zoals het puzzelontwerp, programmeren op zich, de achterliggende beeldende kunst, en het ontstaan van het spel zelf.
Nog meer echte hersenkrakers.
Deze nieuwe wereld vormt tevens de uitvalbasis om de nieuwe en alternatieve versies van een aantal originele levels te lanceren. Totdat je een specifieke doos opent, blijft deze zijde onzichtbaar, waardoor je enkel een opgesmukte versie van het originele spel voorgeschoteld krijgt. Hierna zullen de nieuwe levels voortaan toegankelijk zijn, via een nieuwe deur in het huis. En dat zijn er dus maar liefst veertig geworden, waaronder een aantal echte hersenkrakers.
